تفاوت زبان بدن زنان و مردان از نگاه جامعه

تفاوت زبان بدن زنان و مردان، اطلاعات بسیاری درباره انسان‌ها و جوامع آن‌ها به ما می‌دهد. رالف امرسون می‌گوید: «زبان بدن آنقدر بلند است که من صدای حرف زدنتان را نمی‌شنوم.» زبان بدن، تمام ناگفته‌های زبان شما را خواهد گفت.

زبان بدن نوعی علم روانشناسی است که برپایه تحلیل جزئی‌ترین واکنش‌های بدن شخص، عمل می‌کند. این علم، معتقد است سخن گفتن و انتخاب کلمات یک موضوع ارادی‌ست که شخص انجام دادن آن را تحت کنترل دارد.

حرکات بدن معمولا نشات گرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان‌ها هستند. همین دلیل کافی‌ست تا صداقت زبان بدن را به رسمیت بشناسیم. به این معنا که شما ممکن است بتوانید، کلام خود را پنهان کنید اما بدن شما در اختیار ناخودآگاه‌تان است.

انسان‌ها در سراسر جهان، با زبان‌های گوناگونی سعی در برقراری ارتباط دارند. بین‌المللی‌ترین زبان، زبان بدن است. شاید در مواردی تفاوت زبان بدن زنان و مردان، مشهود باشد اما برای مثال همه انسان‌ها در هنگام درد کشیدن صورت خود را جمع می‌کنند.

در عصر ادعای برابری انسان‌ها فارغ از جنسیت، تفاوت‌هایی که در زبان بدن زنان و مردان وجود دارد نشانه‌ی چیست؟

دلایل عمومی تفاوت زبان بدن زنان و مردان

ابتدایی‌ترین دلیلی که برای این موضوع وجود دارد، تفاوت‌های بیولوژیکی بدن زنان و مردان است. معمولا زنان، عضله‌هایی منعطف‌تر دارند که در بسیاری از مواقع زبان بدن‌شان را نرم‌تر نشان خواهد داد.

اختلاف فیزیکی میان زن و مرد، تنها بخش کوچکی از این تفاوت‌ها را توجیه می‌کند.  همان‌طور که در بخش قبلی ذکر کردیم، چیزی که تفاوت زبان بدن زنان و مردان را کنترل می‌کند، اندوخته‌های موجود در ضمیر ناخودآگاه آن‌ها است.

منصفانه نگاه کنیم، زنان در تمام جوامع بشری تا همین چند سال اخیر، محکوم به تسلیم بودن، پذیرا بودن، مطیع بودن، منفعل بودن و … بوده‌اند.

درواقع معیارهای جوامع، این صفات را نشانه‌های یک زن خوب می‌دانست.  در مقابل مردان، برای نشان دادن قدرت مردانه خود باید با اعتمادبه‌نفس رفتار می‌کردند و محکم بودن خود را به رخ می‌کشیدند.

مردانی که همیشه به عنوان تامین‌کننده خانه به جامعه معرفی می‌شدند، باید این باور را در چهره و اندام‌های خود نیز به نمایش می‌گذاشتند.

درست است که این تفکرات در برخی از جوامع پیشرفته، منسوخ شده است اما آیا تاثیرات چنین سنت‌های گسترده‌ای، به همین زودی از ضمیر ناخودآگاه افراد نقش برمی‌بندد؟

تفاوت زبان بدن زنان و مردان؛ سر و صورت

مقایسه تفاوت زبان بدن زنان و مردان را از ناحیه سر و صورت شروع می‌کنیم. معمولا در برقراری ارتباطات به چهره فرد مقابل بیشتر توجه خواهیم کرد.

• زنان بیشتر با کج کردن سر خود به طرفین، حس پذیرش را القا می‌کنند. در مقابل حالت کلی سر مردان بیشتر رو به بالا و با حالت سلطه‌جویانه است.
• زنان در بیشتر اوقات لبخند به لب دارند. لبخند زدن را بخشی از زیبایی ظاهری خود می‌دانند. مردان لبخند زدن زیاد و در مواقعی که لازم نیست را نوعی نشانه ضعف می‌پندارند و سعی می‌کنند حالت چهره‌شان معمولا خنثی باشد.
• زنان از قدرت نگاه کردن خود بیشتر استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌توانند با یک نگاه، جزئیات بسیاری را ببیند و تحلیل کند.
• از دیگر موارد تفاوت زبان بدن زنان و مردان، ارتباط چشمی بیشتر خانم‌ها نسبت به آقایان است. زنان ارتباط چشمی لحظه‌ای و منقطع برقرار می‌کنند اما مردان زمان بیشتری خیره می‌شوند.
• زنان، راحت‌تر و غیرارادی‌تر سر خود را پایین می‌اندازند. وقتی از جای شلوغی عبور می‌کنند یا خجالت می‌کشند، سر خود را به پایین خم خواهند کرد. کاری که آقایان از انجام آن امتناع می‌کنند.
• مردان بیشتر اخم بر صورت دارند چراکه در باور عمومی، اخم آن‌ها را جذاب و قدرت‌مند نشان می‌دهد. اخم برای زنان نشانه بداخلاقی است.
• لمس کردن صورت یک زبان بدن مشترک بین آقایان و خانم‌ها است. مردان زمانی که سخن صادقانه‌ای نمی‌گویند و زنان زمانی که اضطراب دارند، این عمل را انجام می‌دهند.

تفاوت در زبان بدن زنان و مردان؛ دست و شانه

تفاوت زبان بدن زنان و مردان، در قسمت میانی بدن بیشتر به چشم می‌آید و راحت‌تر می‌شود، مقایسه کرد.

• مهم‌ترین تمایز در این بخش این است که زن‌ها دائما سعی دارند، خود را نسبت به دیگران، کوچکتر نشان دهند. آن‌ها با چسباندن بازوها به بدن، خود را ظریف‌تر به نمایش می‌کشند.

در مقابل مردان عادت دارند برای قدرت‌نمایی دست‌ها را از بدن فاصله دهند تا چهارشانه‌تر به نظر برسند. از این روش به عنوان تاثیر زبان بدن بر روابط کاری استفاده می‌کنند.

• آرام و متین بودن زنان، یکی از برچسب‌های جامعه است. یکی از دلایلی که زنان آهسته و کم‌زور دست می‌دهند، همین است. در مقابل مردان روی دست دادن محکم بسیار حساس هستند و با این کار اعتمادبه‌نفس خود را به رخ می‌کشند.
• از دیگر نمونه‌های تفاوت زبان بدن زنان و مردان، مشت کردن دست است. زنان اینکار را در زمان‌هایی که عصبی هستند، انجام می‌دهند. برای مردان این حرکت نوعی نشانه‌ی قدرت است.
• زنان برای اینکه بتوانند بدون بالا بردن تن صدا، هیجان و احساس خود را نشان دهند، بیشتر دست‌هایشان را تکان می‌دهند.
• در هنگام نشستن، زنان بیشتر کمر خود را به جلو خم می‌کنند در صورتی که مردان راحت‌تر تکیه می‌دهند. زنان تا مدت‌ها، برای نشان ندادن برجستگی‌های طبیعی بدنشان، باید این پوزیشن را رعایت می‌کردند.

تفاوت در زبان بدن زنان و مردان؛ پاها

قطعا زمانی که در تاکسی نشسته‌اید، توجه شما به این موضوع جلب شده است که زنان و مردان پاهای خود را در چه حالتی قرار می‌دهند. تفاوت زبان بدن زنان و مردان، در ناحیه پا نیز نکات جالبی را مشخص می‌کند.

• زنان سعی می‌کنند به طورکلی فضای کمتری اشغال کنند. به همین دلیل در زمان نشستن، پاها را جمع می‌کنند یا روی هم می‌اندازند. مردان با باز کردن پاها، نشان می‌دهند مالکیت بیشتری نسبت به فضا دارند.
• معمولا آقایان سریع‌تر راه می‌روند. راه رفتن سریع، حس مرد هدفمند را القا می‌کند. در صورتی که زنان برای راه رفتن باید طمانینه داشته باشند.
• زنان در هنگام نشستن، دست‌های خود را روی پاهای خود قرار می‌دهند که یکی از تحلیل‌های این حرکت، تسلیم و پذیرا بودن است.
• در یک مکان مشخص، مردان ترجیح می‌دهند ایستاده و بالای سر خانم‌ها باشند تا نشان دهند که نظارت بر امور را به دست دارند.

بایدها و نبایدهای جامعه درباره بدن زبان انسان‌ها

شاید باتوجه به هجمه‌های دهه‌های اخیر، این‌طور به نظر برسد که این مقاله سعی می‌کند ظلمی که به زنان شده است را نشان دهد.

در این که زنان همیشه محکوم به ساکت بودن، مطیع بودن و پذیرا بودن، شده‌اند تردیدی وجود ندارد اما محکوم بودن آقایان به محکم بودن نیز به همان اندازه اشکال دارد.

فشار سرپرست بودن و مسئولیت‌های سنگین ناشی از آن، روح مردان را طی سال‌ها مورد آزار قرار داده است. این درصورتی است که نمایش قدرت برای این جنس، آن‌ها را حتی از صحبت کردن درباره‌ی این فشارها منع کرده است.

به امید روزی که واژه‌ی انسان‌ها جایگزین تمام عنوان‌های زنانه و مردانه شود.