عاشقانه‌ترین زندگی‌ها هم ممکن است به جدایی ختم شود. هیچ‌کس برای جدا شدن ازدواج نمی‌کند. هر زندگی که شکل می‌گیرد با هزاران امید و آرزو آغاز می‌شود. گاهی زن و شوهری که از یکدیگر جدا می‌شوند دارای فرزند یا فرزندانی هستند. ممکن است با بی‌توجهی والدین و خانواده این فرزندان در معرض آسیب‌های زیادی قرار بگیرند. در ادامه‌ی این مقاله درباره‌ی بخشی از این آسیب‌ها،چالش‌ها و راه‌های مقابله با آن صحبت خواهیم کرد.
پیش از هر چیز به مشاور مراجعه کنید
اگر در آستانه‌ی جدایی هستید، به خاطر وجود فرزندتان بهتر است پیش از اینکه تصمیم نهایی را بگیرید حتما به مشاوران زوج‌درمانگر مراجعه کنید. این مشاوران می‌توانند با بررسی علت مشکلات شما، راهکار‌هایی ارائه بدهند که شانس ادامه‌ی زندگی مشترک را بیشتر کنند. این جلسات می‌توانند کمک چشمگیری برای شما و فرزندتان باشند.
در ادامه مطالبی را می‌خوانید که اگر فرزند مشترکی دارید بهتر است به آنها توجه کنید:
مشاجره ممنوع
در روز‌های پایانی زندگی مشترک و درآستانه‌ی طلاق مشاجرات به اوج خودشان می‌رسند. بهتر است از خودتان بپرسید: «اگر واقعا تصمیم‌مان جدی‌ست، پس این همه دعوا و جار‌و‌جنجال چه فایده‌ای دارد؟»
باوجود فرزند مشترک بهتر است مشاجرات‌تان جلوی چشمان آنها نباشد. این کار به سلامت روانی آنها آسیب جدی وارد می‌کند. حتی نوزادن هم به منازعات و پرخاشگری‌های اطراف واکنش نشان می‌دهند.
باید بدانید که رابطه‌ی شما و همسر‌تان هرگز قطع نخواهد شد. فقط شکل آن عوض خواهد شد. بنابراین بهتر است به خاطر دختر یا پسر‌تان هم که شده بی‌احترامی را کنار بگذارید.
باید مستقیما با آنها صحبت کنید
برای آنها از شرایط جدید بگویید. به هیچ عنوان به آنها دروغ نگویید. با توجه به سن و سال‌شان و میزان درکی که از زندگی مشترک، خانواده و جدایی دارند توضیح بدهید که جدایی تصمیمی‌ست که شما مجبور به گرفتن آن بودید. آنها را مطمئن کنید که این جدایی تاثیری در عشق پدر و مادر به فرزندان نخواهد داشت. نیازی نیست دلایل طلاق را برایشان تشریح کنید. قرار نیست آنها و نه هیچ‌کس دیگری شما را داوری کنند.
او را از پدر یا مادرش محروم نکنید
پدر و مادر مانند ریشه‌های کودکان هستند. اگر ریشه‌ها سالم هستند آنها را قطع نکنید. درصورتی که عدم صلاحیت آنها ثابت نشده است آنها را از دیدن پدر یا مادرشان محروم نکنید. حتی اگر پس از جدایی به جای دوری نقل مکان کردید، برای این دیدار‌ها برنامه‌ریزی کنید. با همسر سابق‌تان در این مورد صحبت کنید و یک تصمیم درست و قابل اجرا برای این موضوع بگیرید.
اطرافیان را توجیه کنید
مدیریت رفتار با کودک یا نوجوان شما تنها دست شما نیست. خانواده، دوستان و اطرافیان شما هم نقش مهمی در این موضوع دارند. خیلی منطقی و با کمال احترام برایشان شرایط فرزندتان را توضیح بدهید. از آنها درخواست کنید که در این شرایط به شما و فرزندتان کمک کنند. به طور روشن از آنها خواهش کنید که در حضور کودک شما از همسر سابق‌تان بدگویی نکنند. این موضوع شامل خانواده‌ی همسر سابق شما هم می‌شود. هر‌چیزی که به پدر یا مادر او مربوط است باید از این بدگویی‌ها در امان باشد. همه‌ی کودکان توانایی و قدرت دفاع از عزیزان‌شان را ندارند. اجازه ندهید کسی آنها را در این شرایط قرار بدهد. مدیریت شما می‌تواند اثر طلاق بر کودکان را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد.
وقت کافی به او اختصاص بدهید
ممکن است پس از طلاق مشکلات زیادی برای شما پیش بیاید و زمان زیادی برای وقت‌گذرانی با فرزندتان نداشته باشید. با این وجود تلاش کنید زمان و مشکلات را مدیریت کنید. می‌دانیم کار خیلی سختی‌ست، اما ضروری‌ست که در طول روز و یا در طول هفته زمانی را به او اختصاص بدهید تا از محبت و عشق شما سیراب شود.
آنها را تنها نگذارید
تنها ماندن از بزرگ‌ترین آسیب‌های طلاق بر کودکان است. برای تفریح و آموزش آنها برنامه‌ریزی کنید. با پدر یا مادرش مشورت کنید. بی‌هدفی در شرایط روحی نامناسب می‌تواند خطرآفرین باشد. بهترین راه مقابله با استرس این کودکان آموزش یک حرفه یا هنر است که در بالا بردن اعتماد به نفس او نقش مهمی دارد.
درک‌شان کنید
پرخاشگری، گوشه‌گیری، افت تحصیلی، شب‌ادراری، وابستگی، پرخوری یا کم‌خوری می‌تواند از مشکلات این فرزندان باشد. هر‌کدام ممکن است با توجه به سن و سال و جنسیت‌شان رفتار‌هایی را از خود نشان دهند که ما دوست نداریم. می‌دانیم خیلی سخت است. اما باید صبور باشید. همان‌طور که شما در حال عبور از بحران پس از جدایی هستید آنها هم روز‌های سختی را می‌گذرانند. درباره‌ی این موضوع با والدینی که شرایط مشابهی دارند مشورت کنید. مطالعه کنید و از متخصص رفتار‌درمانی کمک بگیرید.
تصمیم‌گیری‌های مهم باید با مشارکت پدر، مادر و فرزند باشد
همسر سابق شما باید در جریان امور مهم فرزند مشترک‌تان باشد. تصمیمات مهم فرزندتان را به تنهایی نگیرید. وقتی کودک یا نوجوان شما از شما برای کاری اجازه می‌گیرد، می‌توانید او را به همسر سابق‌تان ارجاع بدهید. خیلی مهم است که بفهمد با وجود جدایی شما دو نفر، تصمیمات مهم باید با اطلاع پدر و مادر گرفته شود.
سرکوفت نزنید
اگر به هردلیلی مادر یا پدر توانایی نگهداری از فرزندتان را نداشت، به هیچ وجه به روی فرزندتان نیاورید. حتی گاهی پیش می‌آید که یکی از والدین تمایل به نگهداری از کودک را ندارد. هیچ وقت سرکوفت این ماجرا را به او نزنید. این کار باعث نمی‌شود شما در نظر او قهرمان شوید. تنها نتیجه‌ی این کار، احساس اضافی یا سربار بودنی‌ست که به او می‌دهید.
به آنها برچسب بچه‌ی طلاق نزنید
اینها تنها بخشی از پیشنهاداتی است که می‌توان برای کمتر شدن آسیب طلاق بر کودکان داد. شما به عنوان والدین این فرزندان بهتر از هر کسی می‌دانید که چه رفتاری به صلاح‌شان است. بهترین کاری که می‌توانید برای آنها بکنید این است که فکر نکنید با دیگران فرق دارند. اجازه ندهید که کسی به آنها ترحم کند. به هیچ عنوان از واژه‌ی بچه‌ی طلاق استفاده نکنید. این برچسب‌ها می‌تواند روح آنها را زخمی و فرسوده کند.
ازدواج مجدد
برای ازدواج مجدد مهم است بدانید که در گذشته سهم شما از شکست در ازدواج قبلی‌تان چقدر بوده. بنابراین لازم است که مدتی تنها باشید تا بتوانید خودتان را پیدا کنید و درنتیجه نسبت به اشتباه و خطا‌های گذشته شناخت درستی پیدا کرده باشید.
ازدواج مجدد حق شما‌ست. اگر قصد ازدواج دارید با فرزند خود صحبت کنید. با توجه به سن و سال فرزندتان شرایطی را فراهم کنید که بتوانید به طور شفاف در مورد ازدواج مجددتان به او توضیح بدهید.
پیش از اینکه موضوع را با او مطرح کنید از تصمیم خود مطمئن باشید. با نامزد خود هم درباره‌ی فرزندتان صحبت‌های لازم را بکنید.
بیش از پیش از خودتان مراقبت کنید. شما هر‌چه زودتر سرپا بشوید و بتوانید کنترل اوضاع را به دست بگیرید، فرزند یا فرزندان‌تان هم زودتر با این مساله کنار می‌آیند. در تمام این مراحل مشاوره و درمانگر می‌تواند بزرگ‌ترین کمک را به شما و فرزندتان بکند.
برای گذشته عذاب وجدان نداشته باشید. این بزرگ‌ترین ظلمی‌ست که در حق خودتان می‌کنید. از گذشته درس بگیرید و در حال زندگی کنید.