-->
راه‌های مدیریت خشم        

بهترین راه‌های کنترل خشم از دیدگاه روانشناسی

زمان مطالعه: ۵ دقیقه 29 تیر 1404
       

خشم یکی از احساسات طبیعی در همه انسان‌ها است و همه ما در موقعیت‌های مختلف زندگی آن را تجربه می‌کنیم. سوال کلیدی اینجاست که چگونه می‌توان این هیجان قدرتمند و عصبانیت ناشی از آن را مدیریت کرد؟ خوشبختانه امروزه روانشناسان تکنیک‌ها و روش‌های متعددی برای کنترل خشم ارائه داده‌اند که با بکارگیری این راهکارها، از جمله بهره‌گیری از تراپی تلفنی، می‌توان به شکل مؤثرتری خشم و عصبانیت را مدیریت کرد.

در این حوزه، مباحثی چون علت‌های بروز خشم، مهارت کنترل خشم و رفتارهای ضروری در لحظه خشمگین‌شدن مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین باید توجه داشت که هیجان‌های همراه با خشم مانند تنفر، حسادت، ناراحتی و کینه می‌توانند پیامدهای منفی به همراه داشته باشند که بر اهمیت یادگیری مهارت کنترل خشم تأکید می‌کند. خشم احساسی طبیعی اما قدرتمند است؛ مدیریت آن کلید حفظ روابط سالم و رفاه روانی است.

در ادامه این مطلب از بلاگ همراهتم، به روش‌های نوین کنترل خشم از دیدگاه روانشناسی خواهیم پرداخت،

خشم چیست؟

درواقع خشم یک هیجان ثانویه است که اغلب در پاسخ به احساس تهدید، ناکامی، بی‌عدالتی یا آسیب پدیدار می‌شود. این واکنش روانی‌ـ‌فیزیولوژیکی، بدن را برای مقابله با تهدید (واکنش جنگ یا گریز) آماده می‌کند. درک این که خشم چیست، خودش اولین گام حیاتی در مهارت کنترل خشم است به حساب می‌آید.

علائم خشم (هشدارهای جسمی و روانی):

  • جسمانی:افزایش ضربان قلب، فشار خون، تنفس سریع، گرگرفتگی، تعریق، لرزش دست، گرفتگی عضلات، سردرد
  • هیجانی:تحریک‌پذیری، اضطراب، احساس غرق‌شدگی، نفرت
  • شناختی:افکار منفی، سرزنش‌گر، فاجعه‌ساز، مشکل در تمرکز
  • رفتاری:فریاد زدن، پرخاشگری کلامی یا فیزیکی، کناره‌گیری، سکوت سنگین، رفتارهای مخرب

علائم نشان‌دهنده خشم: چرا شناخت این نشانه‌ها حیاتی است؟

بدن شما پیش از رسیدن به نقطه اوج خشم، علائم فیزیکی و ذهنی هشداردهنده ارسال می‌کند. آگاهی و شناسایی به‌موقع این نشانه‌ها، کلید مدیریت مؤثر خشم و جلوگیری از رفتارهای مخرب است. این علائم را به عنوان «سیستم هشدار اولیه» بدن خود بشناسید.

دسته‌بندی علائم هشداردهنده رایج

علائم رفتاری علائم شناختی‌ـ‌هیجانی علائم جسمانی
مشت کردن دست‌ها احساس برافروختگی تپش قلب
قفل کردن فک/دندان‌ها احساس غرق‌شدگی سفت شدن شانه‌ها و انقباض عضلات
قدم زدن بی‌هدف نداشتن تمرکز تنفس سریع و سطحی
گره کردن ابروها تحریک‌پذیری سردرد یا فشار در سر
خیره‌شدن/قرمزی چشم‌ها قرمزی صورت یا گردن

 

خشم مهارنشده تنها یک هیجان زودگذر نیست، بلکه سمی مزمن است که به تدریج سلامت جسمی، روانی و اجتماعی شما را تخریب می‌کند.

نحوه کنترل خشم در کودکان

کودکان اغلب به دلیل ناتوانی در بیان احساسات یا حل مسئله عصبانی می‌شوند. پس مهارت کنترل خشم در کودکان امری بسیار حیاتی است؛ اما چگونه؟

  1. الگوی آرامش باشید: واکنش‌های شما مهم‌ترین آموزه برای کودک‌تان است.
  2. احساسات را نام‌گذاری کنید: برای مثال به او بگویید به نظر می‌رسه خیلی عصبانی هستی چون اونا اسباب‌بازیت رو بدون اجازه برداشتن.
  3. راه‌های ابراز سالم را بیاموزید:نقاشی کشیدن خشم، استفاده از «حرف زدن موثر» به جای برخوررد فیزیکی و …
  4. راه‌حل‌یابی مشترک: بعد از برقراری آرامش، با هم راه‌حل پیدا کنید؛ «دفعه بعد چکار می‌تونی بکنی که بهتر باشه؟»
  5. تعیین حد و مرز واضح: «عصبانیتت رو درک می‌کنم، اما کتک زدن دوستانت یا پرت کردن اجسام ممنوعه.»
  6. استفاده از داستان‌ها و بازی‌ها:کتاب‌ها و بازی‌های آموزشی مربوط به کنترل عصبانیت مفیدند.
  7. تشویق هیجان‌های مثبت:کمک به کودک برای تجربه و بیان شادی، غم و ترس.
بیشتر بخوانید:   هوشیاری و بیداری والد حمایتگر درون

روش های کنترل خشم لحظه‌ای: وقتی آتشفشان در حال فوران است

این تکنیک‌ها برای کنترل خشم لحظه‌ای و جلوگیری از انفجار با توجه به تکنیک‌های روانشناسی طراحی شده‌اند:

توقف و تنفس عمیق:قبل از هر واکنشی، ابتدا مکث کنید. ۴ ثانیه دم، ۴ ثانیه نگه ‌دارید، ۶ ثانیه بازدم. این یکی از موثرترین راه‌های کنترل خشم لحظه‌ای است.

شمارش معکوس:از ۱۰۰ به صورت معکوس (مثلاً ۳ تا ۳ تا) بشمارید.

ترک محیط:اگر ممکن است، به صورت مؤدبانه موقعیت را ترک کنید: «الان نیاز دارم یه دقیقه هوای تازه بخورم.»

تخلیه فیزیکی ایمن:فشار دادن یک توپ استرس، پیاده‌روی سریع و …

استفاده از حواس: استفاده ازآب سرد روی صورت یا بدن، بوییدن یک رایحه آرام‌بخش (مانند اسطوخودوس)، توجه به صداهای اطراف.

تغییر کلام و نوع واکنش:به جای استفاده از کلمات رکیک و داد و فریاد، بگویید: «من الان خیلی ناراحتم، اما می‌تونم کنترلش کنم.» این تمرین کلیدی، مهارت کنترل عصبانیت است.

مدیتیشن کوتاه در لحظه خشم: مراقبه حتی زمان کوتاه آن می‌تواند به خوبی افکار و احساسات شما را آرام کند.

آموزش کنترل خشم و عصبانیت: راهبردهای بلندمدت

مدیریت خشم فقط مربوط به لحظه بحران نیست، بلکه یک سبک زندگی است:

  1. شناسایی محرک‌ها:شاید بهتر است یک دفترچه خشم داشته باشید. چه موقعیت‌ها، افکار یا افراد خاصی شما را عصبانی می‌کنند؟ در آن یادداشت کننید تا بر آن آگاه باشید.
  2. افکار منفی را به چالش بکشید:آیا فکرتان اغراق‌آمیز  است؟ مثلا همیشه به موضوعات واکنش خشمگین نشان می‌دهید یا ذهن‌خوانی اشتباه می‌کنید؟
  3. مهارت حل مسئله: به جای تمرکز بر خشم، روی یافتن راه‌حل برای مشکل اصلی تمرکز کنید. این اصل اساسیمدیریت و کنترل خشم است.
  4. تقویت ارتباط مؤثر:یادگیری رساندن پیام خود به شیوه صحیح مثلاً: «وقتی دیر می‌کنی، من احساس نگرانی می‌کنم، لطفاً دفعه بعد خبر بده.» به جای سرزنش.
  5. مدیریت استرس:استرس مزمن خشم را تشدید می‌کند. ورزش منظم، مدیتیشن، یوگا و برخی سرگرمی‌ها می‌تواند استرس را کنترل کند و باعث کاهش و کنترل عصبانیت شود.
  6. مراقبت از خود:خواب کافی، تغذیه سالم، عدم مصرف الکل/مواد (که کنترل عصبانیت را مختل می‌کنند).
  7. شوخ‌طبعی:نگاه طنزآمیز به موقعیت‌ها (بدون ریشخند دیگران) می‌تواند تنش را کاهش دهد و در لحظه بشکند.

کنترل خشم

تکنیک‌های کنترل خشم توسط روانشناسان

روانشناسان اغلب از روش‌های علمی برای مدیریت خشم استفاده می‌کنند:

  1. بازسازی شناختی (CBT):تغییر الگوهای فکری تحریف‌شده و باورهای ناسالمی که خشم را تغذیه می‌کنند، هسته اصلی بسیاری برنامه‌های مهارت کنترل خشم است.
  2. آموزش آرام‌سازی:یادگیری تکنیک‌های پیشرفته ریلکسیشن عضلانی، تصویرسازی هدایت‌شده و مراقبه ذهن‌آگاهی برای کنترل عصبانیت بسیار موثر واقع می‌شود.
  3. آموزش مهارت‌های ارتباطی:تقویت گوش‌دادن فعال، همدلی، بیان واضح نیازها و حل تعارض از دیگر روش‌های اثبات‌شده است.
  4. مواجهه کنترل‌شده: قراردادن تدریجی فرد در معرض موقعیت‌های خشم‌برانگیز در محیط امن درمانی و تمرینکنترل خشم بسیار موثر است.
  5. مدیریت خشم مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT): تمرکز بر پذیرش هیجان‌ها بدون قضاوت و عمل بر اساس ارزش‌های شخصی امری مهم است.
بیشتر بخوانید:   همه چیز درباره قضاوت اجتماعی

روانشناسی مهارت کنترل خشم و عصبانیت

خشم و عصبانیت، احساساتی طبیعی و سالم در انسان هستند که به عنوان یک پاسخ انطباقی عمل می‌کنند. با این حال، عدم کنترل و مدیریت خشم به شکل مؤثر و ناتوانی در مدیریت این احساسات می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود. کنترل عصبانیت و خشم مستلزم کسب مهارت‌های کافی است؛ چرا که خشم کنترل‌نشده، عواقب مزمنی مانند افزایش استرس، آسیب به روابط، و اختلال در سلامت روانی فرد به همراه دارد. با بکارگیری تکنیک‌های مدیریت خشم می‌توانید زندگی آرام‌تر و سالم‌تری را تجربه کنید.

احساس خشم، مانند سایر هیجانات، حامل پیامی مهم است: هشداری مبنی بر قرار گرفتن در یک موقعیت ناراحت‌کننده، تهدیدآمیز یا ناعادلانه. یک مسئله رایج این است که کنترل خشم به معنای سرکوب احساسات در نظر گرفته شود، در حالی که هدف اصلی در روانشناسی، سرکوب احساس نیست، بلکه درک پیام نهفته در پشت خشم و یادگیری ابراز آن به شیوه‌ای سازنده و سالم و کنترل عصبانیت است. این رویکرد به احساس بهتری منجر خواهد شد.

در روانشناسی کنترل خشم و عصبانیت، گام اول درک ماهیت خشم و سپس شناسایی بهترین مسیرهای مدیریت آن است. دوباره تأکید می‌شود: خشم یک احساس سالم و طبیعی است که اطلاعات ارزشمندی درباره نیازها یا مرزهای نقض‌شده به شما می‌دهد. اثرات خشم و عصبانیت بر سلامت جسم و روان غیرقابل انکار است.

ارزیابی فردی نقش کلیدی ایفا می‌کند

هر فرد باید محرک‌های خشم خود را شناسایی کند، احساساتش را به شیوه سالم بیان نماید و نسبت به هشدارهای نهفته در کنترل عصبانیت خود آگاهی یابد. یادگیری راه‌های مدیریت خشم نه تنها برای روابط، بلکه برای حفظ سلامت روانی ضروری است.

تفاوت خشم و پرخاشگری چیست؟

خشم و پرخاشگری، با وجود ارتباط نزدیک، کاملاً از یکدیگر متمایز هستند:

  1. خشم یک احساس درونی است
    • یک هیجانطبیعی و انسانی است
    • لزوماًقابل مشاهده توسط دیگران نیست؛ فرد ممکن است خشمگین باشد ولی آن را بروز ندهد
    • از نظر شناختی، خشم اغلب شاملگفتگوهای درونی و ذهنی فرد درباره خود، دیگران یا موقعیت‌هاست و می‌تواند نوعی مکانیسم دفاعی ناخودآگاه روانی باشد
    • باعث ایجادتغییرات جسمی مشخصی می‌شود مانند: تپش قلب، سرخ شدن صورت، برافروختگی، سفت شدن عضلات
    • می‌تواند به شکل احساسات دیگری مانند نفرت، حسادت، تحقیر یا عصبانیت تجربه شود. احساسات پایدارتری مانندخصومت و دشمنی نیز می‌توانند ریشه در خشم داشته باشند و مدت‌ها طول بکشند
    • اگر مدیریت نشود، ممکن است بهکینه‌توزی منجر شود
  2. پرخاشگری یک رفتار بیرونی است
    • بروزخشمِ تجلی یافته در قالب رفتار است
    • هموارهقابل مشاهده و تشخیص توسط دیگران است
    • به دو شکل اصلی ظاهر می‌شود:
      • کلامی مانند فریاد زدن، توهین کردن و تهدید کردن
      • غیرکلامی/فیزیکیمانند آسیب رساندن به دیگران، تخریب اشیاء، آزار حیوانات و …
    • پیامدهای منفی قابل توجهیبر کیفیت زندگی، روابط بین‌فردی و سلامت روانی فرد و اطرافیان دارد.

آیا برای سنجش میزان خشم تست وجود دارد؟

گاهی روان‌شناسان از تست‌های استاندارد برای ارزیابی شدت، فراوانی و الگوهای خشم در افراد استفاده می‌کنند. این ابزارها به شناسایی افرادی که آستانه تحمل پایین‌تری در برابر ناکامی، ناراحتی و آزار دارند و به سرعت عصبانی می‌شوند، کمک می‌کنند و آنان را برای پیگیری و درمان آگاه می‌سازد.

بیشتر بخوانید:   کاربرد روانشناسی چیست؟

تشخیص ریشه‌های خشم (عوامل ایجادکننده)

  • عوامل زیست‌شناختی یا ژنتیکی

برخی افراد به طور مادرزادی حساسیت عصبی-زیستی بالاتر یا خُلقِ تحریک‌پذیر دارند که خشم را از دوران کودکی در آن‌ها مشهود می‌سازد.

  • عوامل خانوادگی و یادگیری

الگوهای ناسالم خانوادگی نقش بسزایی دارند؛ خانواده‌های آشفته و فاقد مهارت‌های ارتباطی مؤثر، اغلب زمینه‌ساز پرورش فرزندانی با مشکلات مدیریت خشم هستند.

  • عوامل اجتماعی و فرهنگی
  • نگرش منفی جامعه نسبت به ابراز خشم:در بسیاری از فرهنگ‌ها، خشم (حتی به شکل سالم) یک هیجان منفی تلقی می‌شود.
  • کمبود یا عدم آموزش:این نگرش منفی اغلب مانع از آموزش مهارت‌های کنترل خشم و هدایت سازنده این هیجان به افراد از سوی جامعه می‌شود.
  • اهمیت تشخیص و مداخله

رفتارهای خشمگینانه‌ که خارج از کنترل، ترس‌آور یا مخرب باشند، نشان‌دهنده نیاز فوری به کمک تخصصی (روان‌درمانی، آموزش مهارت‌ها) هستند.

درخواست کمک از روان‌درمانگر برای کنترل خشم

وقتی تکنیک‌های خودیاری برای کسب مهارت کنترل خشم شما کافی نیست و خشم همچنان خارج از کنترل باقی بماند، مراجعه به متخصصان سلامت روان گام ضروری و هوشمندانه‌ای است. این کمک به دو شکل مؤثر ارائه می‌شود:

  1. شرکت در کارگاه‌ها یا کلاس‌های مدیریت و کنترل خشم

همنشینی با افراد هم‌تجربه در  فضایی امن برای اشتراک‌گذاری چالش‌ها و یادگیری از تجربیات دیگران و همچنین آموزش تکنیک‌های پیشرفته که  یادگیری روش‌های عملی و تخصصی‌تر برای کنترل واکنش‌ها و مدیریت خشم در موقعیت‌های تنش‌زای روزمره را شامل می‌شود.

  1. مراجعه به روانشناس یا مشاور (درمان فردی یا گروهی)

کشف ریشه‌های خشم از طریق  بررسی عمیق دلایل زیربنایی و محرک‌های هیجانی خشم صورت می‌گیرد و یادگیری راهبردهای سفارشی و  دریافت راهکارهای شخصی‌سازی شده برای مدیریت خشم و کنترل عصبانیت متناسب با شرایط شما می‌تواند بسیار موثر باشد. تمرین در فضای امن و غیرقضاوتی مثل اتاق درمان محیطی محرمانه و حمایت‌گرانه برای آزمودن مهارت‌های جدید آرام‌سازی و کنترل تکانه‌ها ایجاد می‌کند.

همچنین راهنمایی تخصصی و رازداری مشاور به عنوان متخصص امین که شما را بدون قضاوت همراهی کرده و مسیرهای اثربخش را نشان می‌دهد، کمک بزرگی برای کنترل خشم و مدیریت خشم است.

کلام آخر

مدیریت و مهارت کنترل خشم مهارتی آموختنی و ضروری برای زندگی سالم‌تر و روابط رضایت‌بخش‌تر است. این فرآیند نیازمند خودآگاهی، تمرین مستمر تکنیک‌های کنترل خشم و گاهی کمک تخصصی روانشناس است. به یاد داشته باشید که هدف حذف خشم نیست (چون عملکرد طبیعی بدن است)، بلکه یادگیری مهارت کنترل خشم برای ابراز سازنده و سالم آن است. با به‌کارگیری راه‌های کنترل خشم ارائه شده در این مطلب که براساس رویکردهای نوین روانشناسی است، می‌توانید پاسخ‌های هیجانی خود را بهتر تنظیم کنید، از پیامدهای مخرب عصبانیت لحظه‌ای جلوگیری نمایید و مسیر کنترل عصبانیت را به طور مؤثر طی کنید.
قدم اول درک این نکته است که خشم چیست و چگونه بر ما تأثیر می‌گذارد. سپس با آموزش مدیریت خشم و تمرین مداوم، می‌توانید به فردی آرام‌تر، مقاوم‌تر و توانمندتر تبدیل شوید. بهتر است در این مسیر از مشاوران متخصص و روانشناسان مجرب برای ارائه راهکارهای صحیح کمک بگیرید. شروع سفر مدیریت خشم از همین‌جا است.

دیدگاه خود را برای ما بفرستید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *