حتما شما هم اسم چندهمسری به گوشتان خورده است. مردانی که تصمیم میگیرند دو یا چند همسر داشته باشند. در کنار چنین مفهومی چندمهری (polyamory) هم در این چند سال اخیر به گوش برخیها خورده است. چیزی که بر خلاف چندهمسری که در شرق و در میان جوامع مسلمان رواج بیشتری داشت، حالا با نام چندمهری حالا خودش را با خاستگاهی غربی معرفی میکند. در این مقاله از سایت همراهتم قصد داریم دربارهی این مفهوم صحبت کنیم. فارغ از خوب یا بد بودن چندمهری لازم است کمی با آن آشنا شویم تا قبل از اینکه پایش به جوامع شرقی برسد، آشنایی نسبی با این مفهوم داشته باشیم.
چندمهری
در زندگی عاد ی و معمولی داشتن یک همسر، پارتنر ، شریک عاطفی یا حتی شریک جنسی چیزی عادی و جاافتاده است. اینکه تنها به یکی تعلق خاطر داشته باشی و به او متعهد باشی. اما چندمهری چیز دیگریست. داشتن دو یا حتی چند شریک عاطفی رابطهی چندمهری نام دارد. این افراد انواع مختلف دارند. برخی از آنها خانواده تشکیل میدهند و در چارچوب همان خانواده با همسران خود زیر یک سقف زندگی میکنند.
برخی دیگر تنها با همدیگر دوست هستند و بدون ازدواج کردن با چند شریک عاطفی دیگر در ارتباط هستند. در کل با هر تعداد همسر یا پارتنر که باشند، به صورت عیان و آشکار زندگی میکنند و چیزی برای پنهان کردن از هیچ کدام از شرکای عاطفی خود ندارند. به بیان سادهتر میتوان گفت افرادی که چندمهری را تجربه میکنند بدون مخفی کردن نفر سوم یا حتی چهارم و… همگی با هم و در کنار یکدیگر جمع میشوند. این افراد از هر سن و نژاد و جنس و حتی انواع گرایشهای جنسی هستند.
نگرش افراد چندمهری
نگرش خود آنها این است: « «زندگی کن و بگذار زندگی کنند» آنها برای افرادی که خوشبختی را در روابط تک همسری یافتهاند خوشحال هستند. اکثر افراد چند همسری تحت تأثیر این موضوع هستند که آمار طلاق و دلایل خیانت نشان میدهد که تک همسری بیشتر از آن که موفقیتآمیز باشد، شکستخورده است. بیشتر این افراد که در آمریکا زندگی میکنند، خانوادهی تک همسری آمریکایی را به عنوان یک انحراف در طول تاریخ بشر میبینند. آنها معتقدند که خانوادههایی با قبایل گستردهتر و پیچیدهتر ساختار طبیعی خانوادگی اولیهی انسان بوده ند.
یکی از توجیهات آنها برای انتخاب چنین خانوادهای این است که کودکان بهجای زوجهای مجرد و تکهمسر، وقتی با طیف وسیعی از الگوهای رفتاری بزرگسالان ارتباط برقرار کنند، در آینده وضعیت بهتری خواهند داشت. چندمهریها به آزادی انتخاب اعتقاد دارند و این سبک را جایگزینی مناسب برای تک همسری میدانند. آنها میگویند که روابط عاشقانه و صمیمانه، چه تک همسری و چه چند همسری، پیچیده و چالش برانگیز است به همین خاطر موفقیت آنها نیازمند پختگی و سخت کوشی است. چندمهریها که خارج از جریان اصلی جامعه هستند، تلاشهای زیادی در جهت سرکوب سبک زندگی تک همسری داشتهاند.
پراکندگی در چندمهری
اگرچه رفتارهای غیر تک همسری (انواع خیانتها و چندهمسری) هم در جامعهی امروز ما دیده میشود، اما باز هم تاکید میکنیم که چندمهری با آگاهی تمام شریکهای عاطفی شکل میگیرد، بنابراین مفهوم خیانت را دور میزند. این افراد از سطوح مختلف جامعه هستند. تعداد هنرمندان، دانشگاهیان و سایر افراد نسبتاً تحصیلکرده که حتی به علم و مطالعه علاقه دارند، به عنوان افراد چندمهری دیده شده است. بسیاری از آنها حتی از طریق نوشتههای نویسندگان برجیتهای مانند: رابرت هاینلین، رابرت ریمر و ماریون زیمر بردلی به این سبک از رابطهی عاطفی روی آوردهاند. آنها از نظر مذهبی تنوع قابل توجهی وجود دارند: ملحدان، آگنوستیکها، مسیحیان، یهودیان و حتی بوداییان.
در نهایت چندمهری سبکی از ارتباط عاطفی یا حتی جنسیست که به یک شخص خاص پایبندی ندارد. در این موارد تمرکز از روی یک همراه برداشته میشود و نیازها از سمت چند فرد تامین میشود. در کنار اینها، تعهدات و وظایفی هم هستند که به تعداد افراد دخیل در رابطه بیشتر خواهد شد.