غلبه بر غم غربت و دوری از خانواده

با غم غربت در مهاجرت چه کنیم؟

مردم سراسر دنیا به دلایل مختلفی مهاجرت می­کنند. از مهاجرت‌های تحصیلی و کاری گرفته تا مهاجرت­هایی که با دلایلی مثل ازدواج و پناهندگی صورت می­گیرد. فرقی نمی­کند که این مهاجرت چه ­قدر طول بکشد یا اینکه بازگشتی دارد یا خیر، غم غربت چیزی­ست که همه­‌ی مهاجران آن را تجربه می­کنند.

غم غربت (Homsickness) همان احساس دل­تنگی­ست؛ وقتی که از خانه و زندگی‌تان و افرادی که دوستشان دارید دور می­ شوید. روز­های اول دوری، این غم را بیشتر تجربه می­کنید. هر­چه بیشتر بگذرد این احساس کمتر و کمتر می­شود­. اما هیچ­ وقت کاملا از بین نمی­رود.

چه­ چیزی باعث دل­تنگی یا غم غربت می­شود؟

ترک محل زندگی با فشار روانی همراه است. غم غربت نتیجه­ی فشاری روانی‌ست که شما هنگام دوری از خانه و خانواده­ی خود تجربه می­کنید. هر­چه فاصله­ی شما با محل زندگی قبلی‌تان بیشتر باشد، احساس دل­تنگی بیشتری خواهید داشت. شهر­ها و کشور­های مختلف تفاوت فرهنگی زیادی با هم دارند. هر­چه مقدار این تفاوت­ها بیشتر باشد، غم غربت را بیشتر احساس می­کنید. تغییر عادت­ها و سبک زندگی موجب سردرگمی می­شود. تفاوت سبک زندگی باعث می­شود زمان بیشتری را صرف کنید تا با محیط جدید سازگار شوید. حتی ممکن است چند سال از مهاجرت شما گذشته باشد؛ اما چون بومی آن شهر یا کشور نیستید احساس غربت کنید.

علائم عاطفی شایع در غم غربت

غم غربت و دلتنگی بر روی جسم وروح شما اثر می‌‌گذارد و علائم مشابه سایر اختلالات سلامت روان همچون افسردگی و اضطراب را نشان می‌دهد.

علائم عاطفی رایج دلتنگی عبارتند از:

• حالت افسردگی(Depressed mood)
• اضطراب
• تحریک پذیری
• خشم
• انزوا از افراد دیگر
• مشکل در تمرکز
• انگیزه کم

علائم فیزیکی رایج دلتنگی عبارتند:

• مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
• سردرد
• بدن درد و درد
• افزایش یا کاهش اشتها
• مشکلات معده
• انرژی کم

تجربه هر فرد از دلتنگی ممکن است متفاوت باشد و می‌تواند به موقتی یا دائمی بودن مهاجرت و تغییر کشور، مواجهه یا عدم مواجهه با سایر عوامل استرس‌زا و سطح حمایت اجتماعی که با آن روبرو هستند، بستگی داشته باشد. در بعضی از موارد فرد دلتنگ که قادر به غلبه بر غم غربت و تنهایی نیست، به مکانیسم مقابله‌ای ناسالم همچون الکل، موادمخدر و قمار روی می‌آورد.

غربت و دلتنگی در کودکان و نوجوانان به صورت متفاوتی خود را نشان می‌دهد. آنان احساسات منفی خود را از طریق بازی‌کردن، عصبانیت‌های خلقی یا ناهنجاری در مدرسه نشان می‌دهند.

راه‌های غلبه بر غم غربت

غلبه بر غم غربت و تحمل دوری از خانواده مسئله لاینحلی نیست، فقط به تلاش و حرکت‌های امیدبخش شما احتیاج دارد. در ذیل راهکارها و تکنیک‌هایی را برای رهایی از احساس غربت و دلتنگی ارائه می‌دهیم. اجازه ندهید که دلتنگی، شما را از لذت بردن از تجربه سفر باز دارد.

1-احساسات خود را پذیرا باشید. بدانید که احساس غربت و دلتنگی طبیعی است.

زمانی که احساسات خود را سرکوب می‌کنیم و آن‌ها را نمی‌پذیریم، آنجا پاشنه آشیل ما است. غلبه بر غم غربت و دوری از خانه تحمل دوری از خانواده واقعا سخت است، به جای اینکه خود را سرزنش کنید، به خود بگویید که اشکالی ندارد که این احساس را داشته باشید، این احساس مقطعی است.

تمرینات مدیتیشن و ذهن (méditation et pleine conscience) راهی موثر برای تمرین پذیرش خود و تحمل احساسات دشوار و غلبه بر غم غربت و دوری از خانه است.امروزه اپلیکیشن‌های بسیاری برای در اختیار قراردادن موسیقی‌های آرامش‌بخش و تمرینات مرتبط وجود دارند.

2- یک خروجی مثبت برای بیان احساسات غم غربت و دلتنگی خود پیدا کنید.

برخی از افراد سراغ فعالیت‌های خلاقانه همچون هنر، نوشتن یا رقص‌های محلی می‌‌روند و برخی دیگر فعالیت‌های فیزیکی اعم از ورزش‌های فردی و گروهی را به عنوان خروجی احساسات انتخاب می‌کنند.

مهم این است که وقتی احساس منفی و متعاقب آن بی‌انگیزگی می‌کنید، سریعا حتی اگر شده به مدت چند دقیقه به فعالیت‌هایی که به غلبه بر غم غربت شما کمک می کند، بپردازید.

3- محیط جدیدی را که در آن قرار گرفته‌اید کاوش کنید (از دایره امن خود خارج شوید)

شاید ورود و سازگاری با دنیای جدیدی که در آن قرار گرفته‌اید، ترسناک و طاقت فرسا باشد، اما خروج از دایره امن‌تان برای پیشرفت شما ضروری است.

موفق‌ترین کسانی که توانسته‌اند غربت و دلتنگی را عقب برانند و تحمل دوری از خانواده و دوستان را پیدا کرده‌اند، افرادی هستند که روی زندگی جدیدشان سرمایه‌گذاری می‌کنند، خود را مجبور می‌کنند تا با دیگران ملاقات کنند و در فعالیت‌ها مشارکت فعال و نه منفعلانه داشته باشند.

4- شی‌ای را که شما را یاد خانه و گذشته می‌اندازد، نزد خود نگه دارید. داشتن یک شی خاطره‌انگیز مانند عکس، پتو، حیوان عروسکی یا میراث خانوادگی می‌تواند به کاهش ناراحتی و تحمل دوری از خانواده و خانه کمک کند.

به این اشیا «اشیا انتقالی»و در اصطلاح فرانسوی(Objets de transition) می‌گویند.

5- خاطرات قدیمی را حفظ کنید و خاطرات جدید بسازید.

وقتی به محیط جدیدی وارد می‌شوید، خاطرات گذشته به سراغ شما می‌آیند، کسی از شما انتظار فراموش کردن خاطرات گذشته را ندارد، اما از شما انتظار خاطره‌سازی جدید با حفظ خاطرات قدیم را داریم.

6- مراقبت سلامتی خود باشید.

رابطه مستقیمی بین سلامت روحی و سلامت جسمی شما وجود دارد. چنانچه تحمل دوری از خانواده را نداشته باشید و غم غربت و دلتنگی شما را دچار استرس واضطراب کند. این غم مسلما روی جسم شما اثر خواهد گذارد.

داشتن یک رژیم غذایی مغذی و سالم متشکل از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین؛ ورزش و خواب سه جزء مهم و اصلی در راستای سلامت جسمی و متعاقبا سلامت روحی شما و پشت سر گذاشتن سختی دوری از خانواده است. 150 دقیقه ورزش در هفته و 7 الی 8 ساعت خواب در خارج از کشور، سبک زندگی سالم شما را در غربت و دور از خانواده نشان می‌دهد.

7- با خانواده و دوستان خود در ارتباط باقی بمانید

همانطور که ایجاد رابطه‌های جدید و دوستانه در محیط جدید، لازم است و در غلبه بر غم غربت و دلتنگی یاری رسان خواهد بود؛ برقراری ارتباط‌های تصویری، متنی و… با خانواده و دوستان هم مهم است.

ابتلا به غم غربت و دلتنگی و کارهایی که نباید انجام دهیم!

مکانیسم‌های مقابله ای ناسالمی برای جلوگیری از دچار شدن به غم غربت و تنهایی وجود دارد. به شدت متمرکز باشید و حواستان را جمع نمایید که ممکن است به‌راحتی و با حرکتی عجولانه، آینده و موفقیت‌های پیش رو را نابود کنید.

چنانچه احساس نوستالژی و دلتنگی می‌کنید، از موارد زیر اجتناب کنید:

• اتکا به مواد مخدر، الکل یا مواد دیگر برای مقابله
• درگیر شدن در قمار بیش از حد، خرید، رابطه جنسی یا سایر رفتارهای مضر
• به عهده گرفتن مسئولیت‌های بیش از حد در یک زمان
• گرفتن تصمیمات بزرگ بدون فکر کردن به آن‌ها
• ایجاد چندین تغییر بزرگ در یک زمان
• منزوی شدن از دنیای بیرون
• دست کشیدن از فعالیت‌های مثبتی (که زمانی برای شما لذت‌بخش بوده است)
• غفلت از سلامت جسمی و روحی
• استفاده از هرگونه داروی ضدافسردگی، بدون تجویز پزشک

کلام پایانی

غلبه بر غم غربت و دلتنگی و تحمل دوری از خانواده تنها وقتی حاصل می‌شود که فرد سفر کرده، خود نیز به دنبال حل مشکل و رفع تعارضات پیش آمده برآید، افسرده شدن و کنج عزلت برگزیدن راهی بس عبث و بی‌فایده است.

چنانچه هیچ‌یک از راهکارهای ارائه شده برای شما راهبردی نیستند، به دنبال درمانگر مناسبی باشید و از گرفتن تصمیم‌های ناگهانی و نابخردانه خودداری نمایید.