از اختلالات روانی نوجوانان چه می‌دانید؟

امروزه تعداد زیادی از نوجوانان دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص مانند افسردگی یا اضطراب هستند. متاسفانه اختلالات روانی نوجوانان در حال افزایش است. کارشناسان بر این باورند که اختلالات روانی نوجوانان در سال‌های اخیر موضوع بسیار نگران‌کننده‌ای شده است. علاوه بر افسردگی و اضطراب، تروما، اختلال شخصیت مرزی و اسکیزوفرنی هم شامل پریشانی‌های روانی آنها خواهد بود. حتی سوء مصرف مواد و اختلالات خوردن نیز به عنوان اختلالات روانی در این گروه سنی طبقه‌بندی می‌شود. شناسایی هر گونه علائم بیماری روانی نوجوانان، کار ساده‌ای نیست زیرا اکثر آنها در این زمان تغییرات فیزیکی و روانی چشمگیری دارند که ممکن است ما را در تشخیص به اشتباه بیاندازند. ما در این مقاله از سایت همراهتم تلاش می‌کنیم نشانه‌های شایع‌ترین اختلالات روانی در این گروه سنی را بیان کنیم تا والدین در صورت نیاز بتوانند از طریق روانشناس نوجوانان مشکلات آنها را به صورت تخصصی و کاملا آگاهانه حل کنند.

برجسته ترین اختلالات روانی در بین نوجوانان

افسردگی

یکی از شایع‌ترین اختلالات در بین نوجوانان افسردگی است. این مشکل در تمام کشورها والدین را نگران کرده است و تنها مربوط به کشور ما نیست. آمارهای سلامت روان نوجوانان در سطح جهانی نشان می‌دهد که افسردگی در گروه سنی بین 10 تا 18 سال نسبت به دهه‌های قبل با سرعت بیشتری در حال افزایش است.

دوره‌های افسردگی تضعیف شدن روحیه به مدت حداقل دو هفته را در بر می‌گیرد. علائم افسردگی در نوجوانان شامل عزت نفس پایین، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول و لذت بخش، مشکلات خواب، انرژی و تمرکز است. نوجوانان مبتلا به افسردگی شدید انجام فعالیت‌های عادی روزانه مانند: کار، مطالعه، خواب و غذا خوردن را دشوار یا غیرممکن می‌کند. موضوع بسیار مهم در افسردگی نوجوانی این است که آنهایی که در این سن افسردگی را تجربه کرده‌اند، در بزرگسالی هم در معرض خطر ابتلا به این اختلال هستند.

افسردگی مزمن به عنوان افسردگی بالینی نیز شناخته می‌شود. وقتی فرد در دوره‌های زمانی متعدد دچار این افسردگی شود، این مشکل در درازمدت با علائم شدید همراه او خواهد ماند و برای مدت طولانی ادامه می‌یابد. بنابراین اگر زودتر تشخیص داده نشود به طور قابل توجهی کیفیت زندگی نوجوان شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

اضطراب نوجوان

تشخیص اینکه چه زمانی استرس معمولی یک نوجوانان به اضطراب در نوجوانان تبدیل می‌شود، همیشه آسان نیست.یک نوجوان مبتلا به اختلال اضطراب سطح بالایی از اضطراب را تجربه می‌کند. متاسفانه احساسات بد فرد افسرده در طول زمان بدتر می‌شوند و خود به خود بهبود پیدا نمی‌کنند. علاوه بر این نوجوانان مبتلا به اختلالات اضطرابی با احساس تنش و ترس، دست و پنجه نرم می‌کنند. اضطراب مداوم می‌تواند در فعالیت‌های روزانه‌ی آنها در محل کار و مدرسه اختلال ایجاد کند. نوجوانی که مظطرب باشد روابط او با همسالان و اعضای خانواده دچار اختلال خواهد شد.

اختلال اضطراب فراگیر یا مزمن شایع‌ترین اختلال اضطرابی نوجوانان، با نگرانی بیش از حد در مورد رویدادهای روزمره‌ی زندگی همراه است.

اختلالات خوردن در نوجوانان

اختلالات خوردن یکی دیگر از اختلالات روانی نوجوانان علائمی مانند: بی‌اشتهایی، پرخوری عصبی و پرخوری دارد. متاسفانه این اختلال رفتارها و الگوهای غذایی آنها را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد. بیشتر نوجوانانی که به این اختلال دچار هستند، درگیر مشکلات دیگری مثل افسردگی و کمبود اعتماد به نفس (در نتیجه‌ی چاقی) هم می‌شوند. آنها معمولاً بد خلق، مضطرب یا افسرده هم هستند و نسبت به هم سن و سالان خود بیشتر در معرض خطر سوء مصرف مواد و رفتارهای خودآزار هستند.

اختلال مصرف مواد

لیست اختلالات روانی نوجوانان شامل اختلال مصرف مواد مخدر هم می‌شود. آنها از مواد مخدر و الکل برای خوددرمانی افسردگی، اضطراب، تروما و عزت نفس پایین استفاده می‌کنند. متاسفانه سیگار کشیدن در نوجوانی و بیماری در تمام عمر دو همراه جدانشدنی در زندگی فرد خواهند بود.

مصرف مواد نوعی واکنش خطرناک به دیگر اختلالات روانی نوجوانان است که در درازمدت می‌تواند منجر به اعتیاد شود. علاوه بر این استعداد ژنتیکی و فشار هم‌سالان هم احتمال مصرف هرگونه دخانیات و الکل را تشدید می‌کند. سوء مصرف مواد در بین نوجوانانی که مبتلا به شخصیت مرزی هستند هم زیاد است زیرا آنها نمی‌دانند چگونه احساسات خود را پردازش کنند. بی‌ثباتی هیجانی درآنها موجب میشود که قادر به برقراری ارتباط با دیگران نبوده و دچار انزوا و استیصال شوند. این نوجوانان به دلیل نداشتن احساس روشن از خود، احساس آشفتگی و اضطراب می‌کنند. بنابراین برخوردها و ارتباطاتی که باید مدیریت آنها نسبتاً آسان باشد، برای آنها کاملا دشوار می‌شود.

کلام آخر

این این اختلالات روانی نوجوانان از شایع‌ترین مشکلات روانی است که در این رده‌ی سنی به چشم می‌خورد. متاسفانه والدین با سهل‌انگاری و انکار نشانه‌های این اختلالات، آیندهی فرزندان خود را در معرض نابودی قرار می‌دهند. خانواده‌های آگاه پیش از اینکه فرزندان‌شان دچار مشکلات حاد شوند و نتوانند آن را به درستی مدیریت کنند، با جلسات دوره‌ای مداوم با درمانگر از وقوع این اختلالات و پیامدهای آن جلوگیری می‌کنند.