همه‌ی ما حتما این تجربه را داشته‌ایم که موقع مکالمه با یک شخص، او مدام به گوشی خود نگاه کند. به این عمل فابینگ کردن می‌گویند. وقتی یک نفر در حین مکالمه حواسش پرت موبایل یا اطراف می‌شود، به اصطلاح فاب می‌کند. متاسفانه با ورود تکنولوژی‌های هوشمند در دهه‌های اخیر، فابینگ یک مشکل رو به رشد است. مردم آنقدر به تلفن‌های خود معتاد هستند که نمی‌توانند آن را کنار بگذارند، حتی وقتی در حین یک مکالمه هستند.
این کار می‌تواند در طول هر مکالمه‌ی دوستانه، کاری یا حتی یک قرار عاشقانه هم صورت بگیرد. در سال 2012 عده‌ای از متخصصان زبان فرهنگ لغت استرالیا و آژانس تبلیغاتی مک کان (McCann) که در یک گردهمایی جمع بودند، سعی کردند این پدیده‌ی جدید را که با ظهور تلفن‌های هوشمند، شکل گرفته بود نامگذاری کنند. آنها برای نادیده گرفتن کسی که با شما صحبت می‌کند و توجه کردن به موبایل‌تان، این اسم را انتخاب کردند. به عبارت ساده‌تر فابینگ کردن در طول گفتگو، توجه به تلفن همراه و درنتیجه بی‌اعتنایی به ماخاطب است.
دردسرهای فابینگ کردن
فابینگ کردن می‌تواند به اشکال گوناگونی رخ دهد. زمانی که شخصی در حین مکالمه مدام به دور‌و بر شما خیره می‌شود یا به امید پیدا کردن کسی‌ست که حرف‌های جالب‌تری برای گفتن داشته باشد، هم فابینگ رخ می‌دهد. این کار که یک عمل بی‌ادبانه است نشان می‌دهد، فردی که پشت تلفن قرار دارد مهمتر از شخصی‌ست که با او صحبت می‌کنید.
این مساله می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات ارتباطی شود. کسانی که در میان صحبت‌های‌شان دائما حواس‌شان پرت موبایل می‌شود، روی حرف‌های خود تسلط آن‌چنانی ندارند. بنابراین به احتمال خیلی زیاد آن شخص در بیان مطالب و اطلاعات خوب عمل نکند.
همچنین فابینگ می‌تواند به روابط آسیب برساند. تماس چشمی در ایجاد ارتباط قوی و ترشح هورمون اکسی توسین (Oxytocin)، ماده‌ی شیمیایی که اعتماد و ارتباط را ایجاد می‌کند، بسیار مهم است. نداشتن تماس چشمی در حین گفتگو به هر دلیلی می‌تواند باعث شود دیگران احساس کنند به آنها اهمیت نمی‌دهید یا برای وقت‌شان ارزش قائل نیستید.
تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به شدت در مکالمات خود با فابینگ کردن‌های مخاطب روبرو می‌شوند، تحت استرس بالایی قرار دارند. این موضوع می‌تواند روابط عاشقانه را تحت تاثیرات منفی قرار دهد. زوجی که در طول صحبت‌های خود مدام موبایل‌شان را چک می‌کنند، احساس دلسردی در شخص مقابل ایجاد می‌کنند. علاوه بر این، کودکان یا فرزندانی که برای صحبت با پدر و مادر خود با سدی به نام تلفن همراه مواجه هستند، علاوه بر استرس افسردگی را هم تجربه می‌کنند.
بی‌اعتنایی به فرزندان و حرف‌های آنها می‌تواند آسیب جدی به روابط درون خانواده وارد کند. زمانی که فرزندان‌تان قصد گفتگو با شما را دارند، پیش از آغاز صحبت‌های‌شان تلفن همراه خود را کنار بگذارید و با آنها تماس چشمی برقرار کنید. اگر کار مهمی با تلفن خود دارید، چند دقیقه فرصت بخواهید تا بتوانید کارتان را تمام کنید. برای اینکه بتوانید شنونده‌ی بهتری باشید، باید تمام حواس‌تان را جمع صحبت‌های مخاطب خود کنید.
چگونه با فابینگ کردن مقابله کنیم؟
اگر متوجه شدید که در حین صحبت‌های‌تان شخص مقابل مدام به تلفن‌همراه خود نگاه می‌کند، باید فکری برای این وضعیت بکنید. همان‌طور که قبلا هم گفتیم، فابینگ می‌تواند تاثیر منفی روی روابط افراد داشته باشد. پس این دفعه در زمان گفتگو، با انجام چند کار از فابینگ کردن جلوگیری کنید:
نگاهشان را دنبال کنید
اگر در حین مکالمه با کسی متوجه شدید که حواسش به اطراف پرت می‌شود، نگاه او را دنبال کنید. به آنچه نگاه می‌کنند توجه کنید و چنین جواب‌هایی بدهید:
اگر به پشت سر شما نگاه می‌کنند، به عقب برگردید و سعی کنید ببینید به چه چیزی نگاه می‌کنند و با تعجب بگویید: «چی شده؟»
اگر به گوشی خود نگاه کردند، شما هم به صفحه گوشی خود خیره شوید و بگویید: «می‌خواستی چیز جالبی به من نشان بدهی؟»
اگر آنها به شخص کناری شما نگاه می‌کنند، شما هم به او نگاه کنید و بگویید: «این شخص را می‌شناسی؟»
به تماس چشمی آنها پاداش دهید
برخی از افراد ممکن است به دلیل اینکه فوق‌العاده درونگرا یا از نظر اجتماعی مضطرب هستند، دچار فابینگ شوند. با دادن پاداش از طریق تماس چشمی می‌توانید جلوی فابینگ کردن آنها را بگیرید و به آنها کمک کنید.
هر زمان که مستقیما به شما نگاه می‌کنند، لبخند اطمینان‌بخشی به آنها بزنید. لبخند زدن به عنوان یک تقویت‌کننده عمل می‌کند و به آنها نشان می‌دهد که نگاه کردن به شما نتیجه‌ی خوبی در بردارد. حتی بهتر است چند تکان کوچک سر هم، به لبخندتان اضافه کنید.
ابتدا مکث کنید، بعد ادامه دهید. وقتی شخصی در حین مکالمه شما را نادیده گرفت (مخصوصاً اگر در حال صحبت هستید)، فوراً مکث کنید. شما حتی ممکن است در وسط یک جمله باشید. اشکالی ندارد. وقتی بالاخره توجه آنها به شما برگشت، به صحبت خود ادامه دهید.
به روی‌شان بیاورید
اگر متوجه شدید که شخص مقابل شما در حین گفتگو حوصله‌اش سر رفته یا اینکه معذب است و مدام به اطراف نگاه می‌کند، سعی کنید یک جوری به رویش بیاورید. مثلا بگویید: «چیزی شده؟ حواست به من هست؟ متوجه شدی چی گفتم؟»
با این رویکرد ساده شما می‌توانید حواس او را جمع صحبت‌های‌تان کنید و حتی اگر مشکلی هست از آن مطلع شوید.
فرصت بدهید
وقتی متوجه شدید شخص مقابل شما، غرق تلفن است، به او زمان دهید تا دوباره به گفتگو برگردد. شاید این زمان چند ثانیه بیشتر وقت شما را بگیرد، با این حال بهتر است خیلی عجول نباشید. اگر موضوع خیلی مهمی نباشد و این حواس‌پرتی ادامه‌دار بود، بحث را قطع کنید و با این کار به مخاطب بفهمانید که با او گفتگو نخواهید کرد.
شاید با خواندن این مطلب متوجه شده باشید که شما هم با فابینگ کردن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید. تشخیص این موضوع چندان سخت نیست. اگر شما هم همیشه در طول غذا خوردن باید چشم‌تان به گوشی‌تان باشد گرفتار فابینگ کردن هستید. لازم نیست موقع حرف زدن به گوشی خود نگاه کنید. همین که در طول صحبت تلفن خود را در دست‌تان می‌گیرید یا حتی آن را کنارتان می‌گذارید شما مبتلا به فابینگ کردن شدید.
پیش از اینکه روابط خود را تخریب کنید، خودتان را به چالش بکشید. موبایل خود را کنار بگذارید و هنگام غذا خوردن با کسانی که سر میز هستند حرف بزنید. سعی کنید تا جایی که می‌توانید گوشی را از خود فاصله دهید. شاید حتی لازم باشد که از شبکه‌های اجتماعی خارج شوید. ساعت‌ها چرخ زدن در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند اهمال‌کاری را به دنبال داشته باشد. اگر فکر می‌کنید که این موضوع زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده است و شما نیاز به کمک دارید، حتما به یک مشاور مراجعه کنید.