آیا رقیبان فعلی شما در بازار از کار شما آگاهی دارند و آیا میدانند که شاید شما فردا آزاد باشید و بتوانید به آنها ملحق شوید؟ شاید شما درست همان فردی باشید که آنها در نظر دارند اما چه فایده اگر افرادی که تصمیم جذب نیروی جدید به عهده آنهاست، چیزی از شما ندانند؟ پس اگر قصد استخدام شدن دارید باید خود را هر چه بیشتر به دیگران بشناسانید:
-
در همایشها و مجامع صنفی مرتبط با کارتان شرکت کنید
-
در فعالیت های خیره شرکت کنید
-
خود را به عنوان تحلیل گر رشته خودتان به ثبت برسانید تا در جستجوهای اینترنتی دیده شوید
-
به یکباره و تصادفی ناپدید نشوید
البته یادتان باشد بهترین زمان برای انجام این کارها زمانی است که در موفقیت به سر میبرید.
اگر هنوز به20 سالگی نرسیدید احتمال اخراج شما در 20 سال آینده 90 درصد است
ـ طبق آخرین اطلاعات منتشر شده از طرف اداره آمار دولت آمریکا، کسانی که در حال حاضر از دانشگاهها فارغالتحصیل میشوند به احتمال قریب به یقین با 10 الی 12 کارفرمای مختلف در آینده کار خواهند کرد و باز هم به احتمال زیاد 3 الی 4 شغل مختلف را نیز تجربه خواهند کرد که اگر شما زیر 30 سال باشید به طور قطع میتوان گفت که یک و یا شاید هم چند تغییر شغل شما از روی اجبار خواهد بود.
ـ بازنگری در نیروی کار از اهم فعالیتهای آینده شرکتها خواهد بود، حتی اگر شرکت شما ورشکست نشد و به فعالیتش ادامه دهد.
ـ پیتر دراکر نویسنده و مشاور مدیرتی معروف آمریکایی همواره شاگردان خود را زیر نظر داشته است. او به این نتیجه رسیده که آنها ابتدا به دنبال امنیت شغلی هستند و به همین دلیل به شرکتهای بزرگ میپیوندند، اما بعد از گذشت سه سال متوجه میشوند دیگر امنیت شغلی وجود ندارد، حتی در شرکتهای بزرگ و معروف. آنها همچنان جوان هستند و چندان پایبند یک جا نشدهاند، پس به سراغ شرکتهای کوچک میروند.
ـ اگر در وضعیتی خوبی از لحاظ سلامت و کارایی در شغلتان هستید و تصور میکنید هرگز جایگزینی برای شما پیدا نخواهد شد، به یاد داشته باشید افرادی را که تواناییها و دستاوردهایشان چنان بزرگ بود که رؤسایشان از ترس، آنها را اخراج کردند.
منی جکسون
منی جکسون فرد خود ساختهای بود. او اولین آفریقایی ـ آمریکایی بود که مالکیت یک باشگاه حرفهای ورزشی را به عهده گرفت . او میگوید:« زمانی که شما یک شرکت را ترک می کنید نهایت تلاشتان را برای حفظ روابطتان به کار بگیرید. شما میبایست زمانی که همچنان مشغول کار هستید به فکر ایجاد روابط بهتر و محکم کردن آن روابط با سایرین باشید. امری که شاید چندین و چند سال بعد به اهمیت آن پی ببرید.» او پس از آنکه از شرکت «هانی ول» اخراج شد در هیات مدیره 6 شرکت عضویت داشته و خود او معتقد است که در 14 ماه فعالیت پس از ترک هانی ول، درآمدش به اندازه 20 سال فعالیت در آنجا بوده است.
ناکامی همیشگی نیست
اغلب کارشناسان ورزشی متفقالقولند که «مایکل جوردن» بزرگترین بسکتبالیست تمام دوران است اما جالب است که بدانیم او پیشرفت بسیار کندی داشت و نردبان ترقی را بسیار آهسته طی کرده است.
او از تیم دبیرستان کنار گذاشته شد اما سرانجام توانست خود را به تیم ملحق کند و آن را به قهرمانی آمریکا برساند. اولین نشانه های استعداد شگفتانگیز مایکل در بسکتبال در سال 1982 به چشم خورد، زمانیکه او در اولین سال حضورش در دانشگاه کارولینای شمالی، تیم آنجا را به مقام قهرمانی دانشگاه های آمریکا رساند.
مایکل در ادامه موفقیتهایش در 6 تیم مختلف در لیگ آمریکا به قهرمانیهای پیاپی دست یافت و 10 عنوان بهترین بازیکن ادوار NBA را به دست آورد.
ارسال پاسخ