فلسفه شخصی: «شما باید با مردم روراست باشید و حرفتان مثل سند باشد.»
زمانی که جان ماد برای شرکت بنسون کریسپس کار می کرد، همکارانش او را فردی سختکوش می نامیدند زیرا همیشه آخرین نفری بود که دفتر را ترک می کرد. اما حقیقت کاملا چیز دیگری بود. ماد تا دیروقت می ماند زیرا قصد داشت بی آنکه کسی بو ببرد به نحوه تأسیس یک شرکت چیپس سازی برای خود بیندیشد.
ماد که در ساختمانی متعلق به شهرداری در شهر کاردیف بزرگ شده بود، مدرسه را در پانزده سالگی رها کرد و ابتدا در یک میوه فروشی به عنوان نظافتچی و سپس به عنوان راننده تحویل کالا در یک شیرینی فروشی مشغول به کار شد. وقتی به استعداد فروشندگی خود پی برد، با یک وانت به فروش سوسیس و شیرینی پرداخت. در بیست و هشت سالگی، به عنوان مسئول فروش شرکت اسمیتس کریسپس ملحق شد و در آنجا به او کمک شد که پله های ترقی را طی کند.
سرانجام به سمت مدیریت فروش ناحیه رسید اما پس از پانزده سال، در ۱۹۸۷ این شرکت را ترک گفت تا در شرکت بنسونز کریسپس که اکنون منحل شده است، مدیر بازاریابی شود. بخشی از کار او ارائه ایده هایی برای چیپس های جدید بود و او متوجه چیزی شد که تا آن زمان در بازار از قلم افتاده بود و آن فروش چیپس های خانگی در رستوران ها بود. هیئت مدیره شرکت ایده او را نپذیرفت اما ماد به قدری از موفقیت آمیز بودن ایده اش مطمئن بود که تصمیم گرفت خودش این کار را انجام دهد – گو اینکه قدم در دهه پنجم زندگی خود نهاده بود.
او یک طرح کاری نوشت و نزد یک حسابدار رفت تا درآوردن منابع مالی با او مشورت کند. سپس طی یک تحقیق نسبتاً غیرمتعارف، چیپس های شرکت مارکس انداسپنسر را در کیسه هایی با کاغذ سفید بسته بندی کرد و از مشتریان رستوران خواست تا نظرشان را به او بگویند. وقتی 80 درصد از افراد اظهار کردند که آن را دوست دارند، تصمیم گرفت با تهیه چیپس های مشابه، شرکت ریل کریسپس را بنیان نهاد.
ماد، نظر یکی از همکاران سابق خود در شرکت بنسونز کریسپز را برای همکاری با خود جلب کرد و با کمک یکدیگر توانستند مبلغ ۱۳۵۰۰۰ پوند تهیه کنند. سپس ماد یک کارخانه در ویلز اجاره کرد و در سال ۱۹۹۷ کار خود را با سه کارمند آغاز نمود.
او فروش چیپس های خود به رستوران ها و فروشگاه های جنوب ویلز را آغاز کرد اما خیلی زود متوجه مشکلی شد. ماد، این چنین شرح میدهد:«ما با اجاق های نامناسب کار می کردیم و به همین دلیل محصولی که به دست می آمد خیلی چرب بود. لذا به دلیل چندین مشکل کیفی نتوانستیم به تمام چشم اندازه ای کاری که در ابتدا برای خود ترسیم کرده بودیم دست یابیم.» از طرفی، خیلی زود متوجه شد که سرمایه وی کافی نیست. حدود 80 هزار پوند از سرمایه اولیه به سرعت، صرف خرید و نصب تجهیزات دست دوم و چندین ماه بسته بندی گران قیمت شد.
لذا ماد به برخی از کسانی که ممکن بود تمایل به سرمایه گذاری در این کار داشته باشند، نزدیک شد و در سال ۱۹۹۹ تصمیم گرفت٪۸۰ از سهام خود را به شرکت “بار اند رستورانت فودز” بفروشد. شرکتی که کارخانه اشدر مجاورت خودشان بود. در مقابل، شرکت بار اند رستورانت فودز موافقت کرد پرداخت قرض های شرکت ریل کریسپز به بانک را تقبل نماید.
اکنون این کار ارزشی معادل ۷ میلیون پوند دارد و در سال 2004 میزان فروش آن به 7 میلیون پوند رسید. ماد که مدیریت فروش و بازاریابی شرکت را به عهده داردهنوز هم مالک ۱۶ درصد از سهام آن است، سهمی که هم اکنون ارزش آن 1 میلیون دلار است.
