-
مشاهده ی حرکات چشم:
چشم ها دریچه ای به سمت روح و نخستین محل برای دریافت اطلاعات هستند. مهم نیست چه مقدار اطلاعات را از طریق زبان تان بیان می کنید، قطعاً چشم هایتان اطلاعات بیشتری را آشکار می کنند.
-
حالات چهره:
با مشاهده ی حالات دهان و حرکات لب و بینی شخص، به سرعت می توانید متوجه شوید که او شاد، ناراحت، عصبانی، ناامید یا فقط کمی بی حوصله است. موفق ترین افراد در نظر عموم، حالت چهره ای خود را با هدف برانگیختن واکنش مطلوب ، مهار و مدیریت می کنند. آن ها می دانند چه حالتی را چه موقع نشان دهند.
-
مشاهده ی حرکات سر:
حرکت سر برای موافقت، فهم موضوع یا تمایل به بیان دیدگاه به گوینده انجام می شود که در این حالات چشم ها به نظر مشتاق و درگیر، سر رو به بالا و صورت در حال حرکت است. حرکت سرِ آرام او به شما می گوید که صحبت های گوینده را دنبال می کند و حرکت سریع سر نشانگر تمایل به قطع سخن و ادامه ی صحبت از جانب خودش است. تکان و لرزش سر نشان می دهد که شنونده صحبت های گوینده را قبول ندارد.
بالا بردن، کج کردن و خم کردن سر نشان می دهند شخص در حال تفکر درباره ی آنچه در حال وقوع است می باشد، قصد دارد جوابی دندان شکن بدهد و یا واکنشی مطیعانه نشان می دهد.
-
توجه به حرکات دست و بازو:
شخصی که انگشتانش در حال ضربه زدن و یا ناخن هایش جویده شده است مطمئناً شخصی مضطرب است. وقتی دست کسی به سمت دهانش می رود مطمئناً در حال سرکوب کردن یا نگه داشتن احساس یا هیجان یا نگرشی در نزد خود است. وقتی لب های شخصی محکم بسته شده است افکارش را در نزد خود نگه داشته است.
مالش دست ها به یکدیگر، اگر سریع انجام شود نشانگر هیجان و شادمانی است و اگر کُند انجام شود به دنبال طراحی مسیر موفقیت و شانس یا راهکاری است که به سود خودش باشد نه شما!
دست به سینه شدن، قرار دادن دست ها زیر بغل یا پایین آوردن سر و اخم کردن نشانه های یک شخص گرم و پذیرا نیست. بازوهای گشاده، لبخند با فکّی رو به پایین و حرکات سریع ابرو، احساس خوشایندی و هیجان را منتقل می کنند، در حالی که انگشتی که به سمت شما تکان می خورد، احتمالاً به فردی عصبی، کنترل گر و سلطه جو تعلق دارد.
-
مشاهده ی حالت بدن:
صاف ایستادن با پاهایی موازی و قرار گرفته زیر زانو، زانوهایی در راستای باسن و باسنی در امتداد شانه ها، قدرت و نیروی فرد را برجسته می کند. اگر سینه ی شخصی به سمت جلو گسترده، چانه اش برجسته و بیرون زده و فکّش به هم فشرده بود، علائم پرخاشگری را نشان می دهد.
شانه های قوز کرده و افتاده، دست هایی که از حریم خصوصی فرد محافظت می کنند و نگاه محزون و رو به پایین، همگی نشان می دهند که شخص افسرده یا نومید است.
-
توجه به نزدیکی و سمت و جهت:
اگر کسی احساس کمک و همیاری داشته باشد، کنارتان می ایستد. اگر نسبت به شما حس رقابت داشته باشد، مقابلتان می نشیند و اگر نتواند واقعاً با شما کنار بیاید، روی برمی گرداند. کسی که در گوشه و کنج می نشیند، نشان می دهد در صورتی که فرصتش پیش بیاید، تمایل دارد با دیگران صحبت کند.
کسی که احساس می کند مرتبه و مقام بالایی دارد وقتی بقیه ایستاده اند در حالت نشسته باقی می ماند. آن هایی که مقام و مرتبه ی پایین تر دارند، هنگام ورود جلو در می ایستند و جلو نمی روند. شخصی که باور دارد مقام و مرتبه ای برابر با همکارش دارد، کنار میز او می ایستد.
-
توجه به تماس بدنی:
افرادی که دیگران را لمس می کنند، کسانی هستند که:
-
اطلاعات یا توصیه ای را بیان می کنند؛
-
فرمان می دهند؛
-
درخواستی دارند؛
-
شخصی دیگر را متقاعد می کنند؛
-
در مهمانی هستند؛
-
اشتیاق و علاقه ی خود را نشان می دهند؛
-
به مشکلات فرد دیگر گوش می دهند؛
-
نقش سلطه گر را بازی می کنند.
وقتی شخصی لمس تان می کند، یعنی دلبستگی و پیوندی بین شما وجود دارد؛ مگر اینکه آن شخص یک سیاستمدار باشد که در این صورت متوجه می شوید او صرفاً رأی شما را می خواهد.
-
واکنش به ظاهر افراد:
لباس فرد بازتابی از درون اوست و پیام هایی را برای دیگران می فرستد تا آن ها را تعبیر و تفسیر کنند. برازندگی ظاهری نشانگر ذهنی فعال است. افرادی که می خواهند خودشان را به بهترین شکل نشان دهند، به ظاهر بیرونی خود بسیار توجه می کنند. آن ها به خوبی می دانند که پیام های دیداری بر برداشت مردم از آن ها مؤثر است.
-
بررسی زمان بندی و هماهنگی:
زمان و درک آن در موقعیت های مختلف، تأثیر به سزایی بر برداشت، درک دیگران و روابط دارد. همچنین هماهنگی در تعامل با دیگران و در نظر گرفتن بُعد زمان در تعامل می تواند تأثیر مثبتی بر روابط بگذارد.
-
دقت به ابعاد غیرکلامی سخن:
از آنجا که معنا و مفهوم یک پیام هم از طریق کلمات و هم از نحوه ی بیان آن ها درک می شود، بنابراین معقول است که به ابعاد غیرکلامی سخن هم توجه کنید. بلندی صدا، سرعت و لحن صحبت فرد می تواند اطلاعات خوبی درباره ی خُلق و نگرش او به شما بدهد. اگر فرد صدایی پایین و لحنی غم انگیز داشته باشد یا با سرعت کم و بدون تأکید صحبت کند، متوجه خواهید شد که ناراحت یا افسرده است. در صورتی که صدایش بلند و سرعت کلامش زیاد باشد و کلمات از دهانش بیرون بپرند، به احتمال زیاد هیجان زده است. اگر کسی صدایش را در انتهای جملات بالا ببرد، می توانید مطمئن باشید که درباره ی آنچه می گوید، کمی احساس ناامنی و عدم اطمینان می کند.
عصبی بودن و فریب و نیرنگ از طریق لکنت، گیر کردن در صحبت و افزودن «آم»، «اِ» و «آه» مشخص می شود. این حالات نشان دهنده ی عدم صداقت فرد است، بهتر است این ها را با مکث کردن که نمادی از اقتدار و اطمینان است جایگزین کنید.
نکته: کسی که می خواهد نشان دهد مرتبه ی بالاتری نسبت به دیگری دارد، می خواهد در نهایت درباره ی موضوع مورد بحث، حرف آخر را بزند.
ده روش برای بهبود رابطه ی غیرکلامی
اگر تا به حال در کنار کسی ایستاده اید که در بیان خواسته هایش راحت است، به شیوه ی مورد تحسین شما لباس می پوشد و احساس خوبی به دیگران می دهد؛ حالا این فرصت را دارید تا به راز او پی ببرید. در واقع راز خیلی بزرگی نیست و بلکه مسأله بیشتر نگرش شخص است. اگر از رفتار فعلی خودتان آگاهید و تمایلی دارید آنچه را که لازمه ی رسیدن به نتیجه ی دلخواهتان است، انجام دهید؛ در مسیرِ درست رسیدن به خواسته هایتان قرار دارید.
-
علاقه مندی و اهمیت دادن:
ارتباط برقرار کنندگان ماهر برای سایر افراد اهمیت قائل هستند. کمتر بر خود و علایق خود تمرکز کنید و به دیگران و علایق آن ها توجه نشان دهید.
-
آگاهی نسبت به آنچه می خواهید ابراز کنید:
افکار سازمان دهی شده و واضحی که به راحتی و بدون پوزش بیان می شوند، تعامل را هم برای شنونده هم برای گوینده آسان می کنند. از «مِن مِن» و «آه کشیدن» بپرهیزید و طوری سخن بگویید که ایمان به باورهایتان را منعکس کند و تردیدی در ابراز احساساتتان لمس نشود. پیش از صحبت افکارتان را سازمان دهی کنید.
-
الگوپذیری از افراد عالی:
مشاهده ی افراد دیگر به شما این فرصت را می دهد تا متوجه شوید چه چیزی مؤثر است و چه چیزی مؤثر نیست. اگر از افرادی پیروی کنید که کار مورد نظر شما را قبلاً انجام داده اند در واقع الگوی خوبی را انتخاب کرده اید. اگر شخصی احترامتان را بر می انگیزد و توجه تان را جلب می کند، با دقت به او توجه کنید.
-
انعکاس رفتار دیگران:
از راه انعکاس و بازتاب رفتارهای فرد دیگر می توانید بین او و خودتان تفاهم ایجاد کنید تا به رابطه ای مؤثر و مفید منجر شود. این رفتار به تعامل آزاد کمک می کند.
-
تمرین حرکات بدنی :
اگر می خواهید تصویر یا دیدگاه خاصی از خودتان برای دیگران ایجاد کنید، لازم است حالات و حرکات بدنی متناسب با آن را در حدی تمرین کنید که به جزئی طبیعی از گنجینه ی رفتاری شما تبدیل شود.
-
بهبود زمان بندی و هماهنگی:
یکی از راه هایی که از طریق آن می توانید نحوه ی به کارگیری زمان را برای خودتان بهبود ببخشید، پیش بینی آن چیزی است که رخ خواهد داد. پیش از تمام کاردن هر کاری، به فعالیت بعدی تان فکر کنید . برای انجام آن برنامه ریزی کنید.
-
لباس پوشیدن:
نحوه ی لباس پوشیدن بستگی به این دارد که بخواهید چگونه به نظر برسید و چه تأثیری بگذارید. نکته ی کلیدی این است که چه رفتاری از شما انتظار می رود و پذیرفتنی است. تنها باید لباس هایتان تمیزف رفوشده و متناسب با قد و قواره ی شما باشند؛ با موقعیت و محیط همخوانی داشته باشند و شما را در بهترین حالت نشان دهند و باعث شوند دیگران با شما راحت باشند.
-
همانگونه رفتار کنید که می خواهید به نظر برسید:
قبل از هر چیز تصمیم بگیرید می خواهید چطور به نظر برسید و سپس طبق آن روشی که تأثیر مورد نظرتان را ایجاد می کند، رفتار کنید. رمز این کار این است که درباره ی رفتار خود فکر کنید و تصمیم بگیرید می خواهید مردم شما را چگونه ببینند و همان گونه رفتار کنید.
-
ابراز آگاهی:
اگر به واکنش ها و پاسخ های دیگران نسبت به خودتان توجه کنید، از اینکه چه حرکتی، چه زمانی و کجا مؤثر واقع می شود آگاه خواهید شد. علاوه بر توجه و تمرکز بر رفتار خود، بر رفتارها و حرکات سایرین نیز توجه کنید. با تحلیل رفتار شخص متقابل می توانید رفتاری که متقابلاً با او خواهید داشت را طراحی کنید.
-
درخواست اظهار نظر: